El Conjugador
Imprimir esta pagina

Caso general de conjugación de los verbos en -ar

El ejemplo típico de los verbos del primer grupo es "amar". Para no ir en contra de la regla, también partiremos de este verbo.

En la tabla de abajo, se separa la raíz de la terminación. La raíz es la parte invariable del verbo. Es común a todos los tiempos. La terminación, en cambio, cambia en función del tiempo y del modo.

Indicativo

Persona Presente Pretérito imperfecto Pretérito perfecto simple Futuro Condicional
yo

él
nosotros
vosotros
ellos
am - o
am - as
am - a
am - amos
am - áis
am - an
am - aba
am - abas
am - aba
am - ábamos
am - abais
am - aban
am - é
am - aste
am - ó
am - amos
am - asteis
am - aron
am - ar - é
am - ar - ás
am - ar - á
am - ar - emos
am - ar - éis
am - ar - án
am - ar - ía
am - ar - ías
am - ar - ía
am - ar - íamos
am - ar - íais
am - ar - ían

Subjuntivo

Persona Presente Pretérito imperfecto (1) Pretérito imperfecto (2) Futuro
que yo
que tú
que él
que nosotros
que vosotros
que ellos
am - e
am - es
am - e
am - emos
am - éis
am - en
am - ara
am - aras
am - ara
am - áramos
am - arais
am - aran
am - ase
am - ases
am - ase
am - ásemos
am - aseis
am - asen
am - are
am - ares
am - are
am - áremos
am - areis
am - aren

Imperativo

Persona De orden De prohibición
(yo)
(tú)
(usted)
(nosotros)
(vosotros)
(ustedes)
-
am - a
am - e
am - emos
am - ad
am - en
-
no am - es
no am - e
no am - emos
no am - éis
no am - en

Formas impersonales

Persona Gerundio Participio Infinitivo
  am - ando
am - ado
am - ar