Otra forma enrocar ? | no enrocar | feminino
Indicativo
Presente
(yo) enrueco(tú) enruecas
(él) enrueca
(ns) enrocamos
(vs) enrocáis
(ellos) enruecan
Antepresente
(yo) he enrocado(tú) has enrocado
(él) ha enrocado
(ns) hemos enrocado
(vs) habéis enrocado
(ellos) han enrocado
Copretérito
(yo) enrocaba(tú) enrocabas
(él) enrocaba
(ns) enrocábamos
(vs) enrocabais
(ellos) enrocaban
Antecopretérito
(yo) había enrocado(tú) habías enrocado
(él) había enrocado
(ns) habíamos enrocado
(vs) habíais enrocado
(ellos) habían enrocado
Pretérito
(yo) enroqué(tú) enrocaste
(él) enrocó
(ns) enrocamos
(vs) enrocasteis
(ellos) enrocaron
Antepretérito
(yo) hube enrocado(tú) hubiste enrocado
(él) hubo enrocado
(ns) hubimos enrocado
(vs) hubisteis enrocado
(ellos) hubieron enrocado
Futuro
(yo) enrocaré(tú) enrocarás
(él) enrocará
(ns) enrocaremos
(vs) enrocaréis
(ellos) enrocarán
Antefuturo
(yo) habré enrocado(tú) habrás enrocado
(él) habrá enrocado
(ns) habremos enrocado
(vs) habréis enrocado
(ellos) habrán enrocado
Pospretérito
(yo) enrocaría(tú) enrocarías
(él) enrocaría
(ns) enrocaríamos
(vs) enrocaríais
(ellos) enrocarían
Antepospretérito
(yo) habría enrocado(tú) habrías enrocado
(él) habría enrocado
(ns) habríamos enrocado
(vs) habríais enrocado
(ellos) habrían enrocado
Subjuntivo
Presente
que (yo) enruequeque (tú) enrueques
que (él) enrueque
que (ns) enroquemos
que (vs) enroquéis
que (ellos) enruequen
Antepresente
que (yo) haya enrocadoque (tú) hayas enrocado
que (él) haya enrocado
que (ns) hayamos enrocado
que (vs) hayáis enrocado
que (ellos) hayan enrocado
Pretérito
que (yo) enrocaraque (tú) enrocaras
que (él) enrocara
que (ns) enrocáramos
que (vs) enrocarais
que (ellos) enrocaran
Antepretérito
que (yo) hubiera enrocadoque (tú) hubieras enrocado
que (él) hubiera enrocado
que (ns) hubiéramos enrocado
que (vs) hubierais enrocado
que (ellos) hubieran enrocado
Pretérito (2)
que (yo) enrocaseque (tú) enrocases
que (él) enrocase
que (ns) enrocásemos
que (vs) enrocaseis
que (ellos) enrocasen
Antepretérito (2)
que (yo) hubiese enrocadoque (tú) hubieses enrocado
que (él) hubiese enrocado
que (ns) hubiésemos enrocado
que (vs) hubieseis enrocado
que (ellos) hubiesen enrocado
Futuro
que (yo) enrocareque (tú) enrocares
que (él) enrocare
que (ns) enrocáremos
que (vs) enrocareis
que (ellos) enrocaren
Antefuturo
que (yo) hubiere enrocadoque (tú) hubieres enrocado
que (él) hubiere enrocado
que (ns) hubiéremos enrocado
que (vs) hubiereis enrocado
que (ellos) hubieren enrocado
Imperativo
Imperativo
-enrueca
enrueque
enroquemos
enrocad
enruequen
Imperativo negativo
-no enrueques
no enrueque
no enroquemos
no enroquéis
no enruequen
Infinitivo
Presente
enrocarCompuesto
haber enrocadoGerundio
Presente
enrocandoCompuesto
habiendo enrocadoParticipio
Participio
enrocadoParticipio
-